Henry (Henryk) Reiss urodzil sie 1907 roku w Krakowie, drugim co do wielkosci miescie Galicji, jak zwano poludniowo-wschodnia czesc Polski pod zaborem austriackim. Ocalaly z Holocaustu, w 1946 roku w obozie dla uchodzców w Ulm w Niemczech zaczal spisywac swoje nieprawdopodobne przezycia jako pamietnik i kontynuowal pisanie po ostatecznym osiedleniu sie w Australii. Pisal z przerwami, bo budowanie nowego zycia czasami wymagalo od niego poswiecenia temu wszystkich sil i calej energii. Pisal po polsku. Wkrótce po smierci Henryka w 1991 roku, jego pamietnik zostal przetlumaczony na angielski, wydrukowany i udostepniony rodzinie oraz przyjaciolom. Ale jego przezycia zasluguja na szersze upowszechnienie. Narracja Henryka jest literacka, spokojna, pragmatyczna, odwazna i pelna ironicznego humoru, kiedy szczególowo opisuje rozwój wydarzen stwarzajacych zagrozenie dla zycia jego i jego rodziny. Jesli kiedykolwiek zastanawialiscie sie jak Holocaust wygladal w praktyce, relacja Henryka, uczestnika tych wydarzen, a jednoczesnie osoby o duzych zdolnosciach literackich, pozwala dobrze zrozumiec interakcje polsko-ukrainsko-zydowsko-rosyjsko-niemieckie, tworzace grunt, na którym kwitlo cale zlo Holocaustu. Zdolnosc Henryka do przetrwania, jego optymizm i umiejetnosc dostrzezenia piekna zycia sprawiaja, ze czytanie o tych bolesnych zdarzeniach nie przytlacza. Henry ocalal wraz z zona Lusia i dwójka dzieci, Elzunia i Krysia. Niemal wszyscy blizsi i dalsi krewni Henryka i Lusi, lacznie z ich rodzicami, rodzenstwem, licznymi ciotkami i wujami, kuzynami, siostrzencami i bratankami zostali zamordowani.