Senden baska kimsenin olmadigi bir evde, en sevdigin koltuga dizlerini toplayarak oturmus, sevdigin bir kitabin sayfalarina dalmissin; müzigin sesini sonuna kadar acmis uzandigin yerde keyifle dinliyorsun; ciceklerine su verirken bir yandan hüzünlü bile olsa bir sarki söylüyorsun; sabah kahvaltilarin ve aksam yemeklerin icin tek kisilik sofrani bir ayin gibi özenle hazirliyorsun; televizyonun karsisina gecip bir yandan elindeki icecegi yudumlayip bir yandan istedigin programi seyrederken her seyi unutuyorsun

Öyleyse disaridan bakanlarin yalniz oldugunu düsünmesi sadece bir yanilsama Senin disinda birinin yasamadigi evinin ipek bir sal misali sarmalayan sicakligina özlemle kosuyorsun, demek ki yalnizlik uzak sana.