Rusyada Türkiye tarihinin bir sonraki sahnesini izliyor gibiyim... Artik Rusya icin söylenen hemen her sey bizim icin de gecerli. Mesrutiyetini ve güvenilir ulemasini kaybetmis, asiri derecede yipranmis, sadece aydinlarinin desteginden degil, camilerini dolduracak güvenilir müminlerinden de yoksun bir toplum... Entelektüel bir bosluk icinde, temsil ettiklerinin ihtiyaclarini dillendirmekten aciz, bir o kadar zayif ve deorganize muhalefet... Ülke cikarlarini hice sayan küresellesmeciler diye birileri... Medyayi kontrol eden finansman cevreleriyle devlet arasindaki enformasyon savaslarinda bölünmüs bir halk... Kendi hükümetleri ile yabanci bir gücmüscesine pazarlik eden ekonomi seckinleri... Insan hayatinin gündelik gereksinimlerinin ötesinde, daha üstün bir anlami yokmus gibi yasaniyor olmasi... Tarihin kaderci bir bakis acisiyla degerlendirilmesi...