Bir gün bacagimi kirdim, bu hayatimin en büyük macerasiydi
Iyi okur, Kafkanin defter ve günlüklerinde karsisina cikan yapim asamasindaki taslaklari iyi bilir bir ya da birkac satirlik sifreli cümleler, kesintiye ugramis baslangiclar, karalama girisimleri, nefesi kesilmis paragraflar; öykü uclari, anlik fikirler, havada asili kalmis düs kirintilari
Son dönemin en özgün Fransiz yazarlari arasinda yer alan, adi Vila-Matas, Luiselli, Goncalo M. Tavares gibi isimlerin dahil oldugu potansiyel edebiyatcilarla anilan Pierre Senges, iste bu terk edilmis fragmanlari bir araya getiriyor; her birine birer devam yaziyor, Kafkanin benzersiz üslubundan, dilinden, essiz takintilarindan, gecenin yarisinda ciziktirip öylece birakiverdigi bir cümlesinden el aliyor, boldla yazilmis harflerin ardina yerlestiriyor kendi sözcüklerini, Kafkaeski hayali bir isbirligiyle kendisine mal ediyor.
Sonucta ortaya düssel anlatilardan, kisa öykü, pastis, parodi, cesitleme ve mikro-kurgulardan olusan deneysel bir eskiz koleksiyonu, nitelikli bir yazinsal dolandiricilik örnegi cikiyor. Senges, yüz yil önce yazilmis cümlelere büyütecle bakarak oradan birtakim spekülasyonlar, mantik yürütmeler, cikarimlar devsiriyor; cilgin monologlar, tersine cevrilmis peri masallari icat ediyor ve okurdan bir kere baslamis olanin izini sürmesini, okumaya Kafka yazmiscasina devam etmesini istiyor.
