Insanoglu günahkardir. Ama insanoglu adini hak etmeye layik her fani, kefaret arayisina ve kendi ic dünyasindaki Golgotanin yokusunu kendi carmihiyla cikmaya mecburdur. Oysa bunu cok azimiz basarabilir. Bütün bir ömür aciyan caniyla böylesi nadir ve asil bir ruh karsimiza tarih boyu pek cok isimle cikabilir Odysseus, Buddha, Isa, Ali, Assissili Francesco, Don Quijote, Lenin, Nietzsche, Bolivar, Zweig ve Kazancakis. Her güclü ruhun, kefaret öderken ifa ettigi kendine has bir vazifesi vardir carmiha gerilmek, taslanmak, yollara düsmek, alay edilmek, bir atin boynuna sarilip hickirarak aglamak, devrim yapmak, lanetlenmek, kovulmak, aforoz edilmek ve teblig ve itiraf etmenin zirvesi olarak yazmakhepsi de ayni arayis cilesini cekmeye taliptir. Dünyayi kurtaracak olan da hayati sabir, güven, korku ve gözyasi ile karsilayabilmekte ustalasmaktir. Yoksa ebed mutluluk, adalet, baris ve beyazlara bürünmüs, nur yüzlü, iyiliksever bir Tanrinin inayetini beklemek beyhudedir. Yola cikmak ve yolda olmaktan kellisi, asil bir ruh icin yalandir.
