Hz. Hüseyin, bir güzellik abidesi.

Susuzlugun bitmeyen yanikligi.

Ve onun Kerbelada güc, iktidar kalkanina saklanmis din adina sehit edilisi. Ehlibeytin cektigi sikintilar.

Acinin bir imge olarak asirdan asira yayilisi.

Ruhlari yakip kavuran sapsari bir hüzün.

Siir olusu kalbine ay batmis bir can emanetinin.

Efsane, menkibe, anlati, musiki ve hasretin hic susmamasina dile gelisi.

Hz. Hüseyin ve Kerbela sehitlerinin ardindan söylenen mersiyeler, onlarin faziletlerini, ölümlerinden duyulan üzüntüyü ve arkalarindan tutulan yasin niteligini gözler önüne serer.

Türkcenin yanik oglu Fuzuli...

Onun gazelleri kadar icli bir basyapiti.

Hadkatüs-Süeda

Onun derde ve izdiraba yükledigi mananin tarih, din, siyasi, ictimai, ahlaki ve felsefi boyutlarini anlamamiza yardimci olan kaynak ve ölümsüz bir eseri.

Belanin adeta arkeolojisi.

Ontolojik bir ic cekis.

Izdirabin insanda, mekanda ve zamanda derinlemesine

dönüsüm gerceklestirme gücü.

Derin acilari derin sevgiyle bir yasayan hic kimse bir daha ayni insan olamayacagi gibi derin acilarin yasandigi zaman ve mekan da siradan bir an ve mekan olamaz.

Cöl aciyla donanip Kerbela, siradan bir gün yasla dolup Asura Günü olur.

Yazarin dedigi gibi adeta gün asra bedel olmustur

Kültür ve inanc bazen büyük acilarla yogrulur.

Kalbi kalbe yaklastirir.

Kerbela bizi anlatir. Sevgi dolu bir yitirisi...