Yeni despotizm, eski dönemlerdeki gibi kodamanlarin, purosunu tutturenlerin plutokrasisi degildir. Bu despotizmi kaleler gibi, siddetin acimasizca uygulanmasi gibi, insanlari basit birer cark dislisine dönusturen devasa montaj hatlari gibi imgelerle anlamak ya da halusinasyon görduren hazlarla, basinin tamamen kontrol altina alinmasiyla ya da din kaynakli kadin dusmanligi ile uyusturulup boyun egmeye razi edilmis tebaalar uzerinden dusunmek mumkun degildir.
Hukuk, demokrasi, yargi, medya, iktidar, muhalefet, rejim... Butun bu kavramlarin bildigimiz anlamlariyla toplumsal gelismeler arasindaki makas aciliyor. Demokratik usullerde ve prensiplerde israr eden kesimler, toplumsal normlarin dönusumunu anlamakla normlari köklu dönusumlerle sarsan iktidar bicimleriyle mucadeleyi birlikte yurutme cabasi icinde.
John Keane Yeni Despotizmde bu ikili mucadeleyi verebilmenin kosulunun gunumuzdeki rejimlerin ve tahakkum bicimlerinin isleyisini, kapasitesini ve mantigini anlamaktan gectigini öne suruyor. Keane, yeni despotizmin otoriterlik, totalitarizm, fasizm ve gönullu kulluk gibi kavramlara sigmayan, yedigi soklarin ardindan hizla kendini toparlayabilecek kabiliyette bir hakimiyet turu oldugunu, bugun demokrasi sinifinda anilan rejimlere sizma kabiliyetiyle sahneyi kendiliginden terk etmesinin de mumkun olmadigini hatirlatiyor. Kitap bu yönuyle, direnis bicimleri uzerine yeniden dusunmeye de bir cagri niteligi tasiyor.
