¿wiatowy trend ruchu na rzecz edukacji integracyjnej cz¿sto ograniczä praktyki zwi¿zane z integracj¿ w szko¿ach ogólnoksztäc¿cych. Jednak w chwili obecnej nie jest znane ¿adne pästwo, które ksztäci¿oby wszystkich uczniów bez wspó¿istnienia niektórych rodzajów szkó¿ specjalnych. Istniej¿ca literatura dotycz¿ca koncepcji, polityki i praktyk w zakresie edukacji integracyjnej zazwyczaj przyjmuje stanowisko, ¿e edukacja integracyjna odnosi si¿ do edukacji w ogólnych warunkach szkolnych. Polityka edukacyjna dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych w Hongkongu ogranicza równie¿ edukacj¿ integracyjn¿ w szko¿ach ogólnoksztäc¿cych. W oparciu o dane zebrane z trzech szkó¿ ¿rednich wyznaczonych do realizacji specjalnej podwójnej misji, jak¿ jest s¿u¿enie uczniom z powänymi trudno¿ciami w nauce oraz ich pe¿nosprawnych rówie¿ników, w niniejszej ksi¿¿ce argumentuje si¿, ¿e integracja jest zasadniczo pe¿n¿ akceptacj¿ wszystkich uczniów, d¿¿eniem do zaspokojenia ich potrzeb i prowadzeniem do poczucia przynale¿no¿ci w ramach spo¿eczno¿ci szkolnej. Analizy wskazäy na potrzeb¿ ponownej koncepcji edukacji integracyjnej i stworzenia systemu edukacji all inclusive. Co wäniejsze, doprowadzi¿o to do wniosku, ¿e sprawiedliwo¿¿, a nie równo¿¿, powinna by¿ w centrum ¿wiadczenia us¿ug dla uczniów niepe¿nosprawnych.