Edebiyatimizin özgün kalemlerinden Salah Birsel hiciv sanatinin en basarili örneklerinden birini sunuyor. Dört Köseli Ücgen, mekanin; birey algisi bakimindan kirilarak yeniden yorumlanisi, bellegin ritimlerine karsi cikis, ahlak totaliterligine tepki olarak koyulan birkac karislik mesafe...

Degillerin dünyasina hos geldiniz.

Ben bir gözlemciyim, uluslararasi bir gözlemci.

Gece uyurken bile gözlemcilik görevimi elden birakmam.
Gazinoda oturanlar, isportacilar, memurlar, müdürler, satinalma kurulu üyeleri, soförler, karaborsacilar, önemli derneklerin genelyazmanlari, orospular, hirsizlar, aydinlar hep benim gözlemim altindadir.

Ben, bu gözlemcilige, calistigim Tütün Yaprakevinin deposunda alistim.

Isimin, günün yirmi dört saatinde etrafi kolacan etmek olmasi beni, ister istemez, kimi gerceklere varmaga, gerceklerin öteki yanlarini, ücüncü yanini, dördüncü yanini, besinci, on besinci, otuz besinci yanini görmege götürüyordu.

Benim bu görevimi coklari anlamamistir.

Gözlem gücümü depodaki islere acik tutusumun, tütünlerin havalandirilmasi gerektigini seflerime haber verisimin özel bir anlami olduguna kulak asmayanlar

- Ulan, suna acikca bekciyim desene, diye bana cikismislardir.