Sözcüklerin pesinde oldugu icin okudugu kitabin adini önemsemeyenler gibi; Henri Cartier-Bressonda görünene odaklanmanin degil, iyi fotografin pesindeydi. Onu iyi fotografa ulastiran düsünce pratiklerine yaklasabilmek icin, kavrayis olarak düsünce ile kasina kasina tasarlayip durma anlamindaki düsünceyi ayirt etmek gerekir. Bu ayrim, zihinden-bakisa yönelmek yerine, zihinle bütünlesmeye varan görüye acilir. Cartier-Bressoni yalnizca iyi fotografa degil ayni zamanda süknete, tevazuya ve nihayetinde doyumlu yasama ulastiran görünün ipuclarini bu kitapta bulabilirsiniz.
