Adam Yetersiz olmaktan hoslaniyordu. Tüm hayati darmadagin ve aci dolu bir karmasaydi. Kaput takmak her zaman onu utandirirdi ve takinca kendisini ise yaramaz bir aptal gibi hissederdi. Islak ve sicak kaputun, uzaydan gelen pis bir saka gibi, elinde durmasindan nefret ederdi.

Kadin Icine giren kaputun verdigi duygudan nefret ediyordu. Bir yil boyunca icinde hissettigi tek sey adam degil, kaputtu. Dogru düzgün yapamiyordu. Onu ne kadar cok sevdigini söylemek istedi, adam buna hazirdi, ama söyleyemeyedi. Her seyin bir sonu oldugunu biliyordu.

Hep böyle olurdu Sevismelerinin ardindan kendilerini hep üzgün hissederlerdi, cogu zaman da üzgündürler zaten. Otlarla kapli bos bir alandan birbirine bakan perili evler gibi, bedenlerinin üstünden henüz gecmisti.

6 45 yayin yillar sonra, her seyin bir sonu oldugunu bilen okurlarina, bu kez gülümseyerek sunar Willard ve Onun Bowling Kupalari