Mevlanaya göre bütün güzel sanatlar, estetik, psikoloji, hayat, ibadet vs. hepsi ask adli sihirli sözcükte odaklanmaktadir. Ona göre ask Tanrinin bir sifatidir ve bütün varliklarda tecelli eder. Insan, Tanriya vuslati gerceklestirince kainata o gözle bakar, her türlü güzelligi görür ve kendi özündeki güzellige dogru yol alir. Insan, mikro kozmik bir varlik oldugundan evrende tecelli eden bütün degerlerin hepsini kendinde toplar. Ask sadece tasavvuf ehlinin yasayacagi bir hal degil, her insanin tecrübe edebilecegi bir gercektir. Insan, insan olma suuruna ancak sevgi ve askla ulasabilmektedir. Bu konuda Divan-i Kebirinde o aski olmayan kisinin insanligini inkar ederim demektedir. Mevlana aski, beser ve ilah olmak üzere iki grupta mülahaza eder. Ona göre ask bir sürectir. Insan, ilah aska girmeden önce, beser askla iyice yogrulmalidir. Beser aski sehvet zannedenler aski asla anlamamislardir. Ona göre aski her türlü sikintilarin, üzüntülerin, endiselerin, streslerin, korkularin, bunalimlarin ve dertlerin devasidir. Yani bütün hastaliklarimizin hekimidir Mesnev, I, 24.