Buhar, halk arasinda Sahih-i Buhari diye söhret bulan el-Camius-Sahih adli eseri 600.000 kadar hadis arasindan secerek 16 yilda meydana getirdigini, her bir hadisi veya babi yazmadan önce mutlaka boy abdesti alarak iki rekat namaz kildigini söylemistir.
Eserini tamamladiktan sonra onu devrin en büyük hadis otoriteleri olan Ahmed b. Hanbel, Yahya b. Main ve Ali b. el-Mediniye göstermistir. Bu alimlerin hepsi es-Sahihi begenmis, dört hadis haric icindekilerin sahih olduguna sehadet etmistir. Ukayli, Bu dört hadis hakkinda son söz Buharnindir. Onlar da sahihtir demistir. Buhar, el-Camius-Sahihte bir hadisi cesitli yerlerde degisik isnadlarla tekrar ettiginden, eserdeki hadislerin yerlerinin eksiksiz tesbit edilmesi kolay olmadigi gibi sahabe ve tabiin sözleri haric muallak, mütabi ve mükerrerlerle birlikte kitapta 9082 rivayetin ve 25.000den fazla isnad zincirinin bulunmasi eserden yararlanmayi güclestirmektedir. Bu güclügü gidermek amaciyla erken dönemlerden itibaren muhtelif calismalar yapilmis, bunlardan bazilarinda tekrarlar ve isnadlar gibi sadece hadis uzmanlarini ilgilendiren hususlar ayiklanmistir. Bu calismalarin en önemlilerinden biri de Zebidnin et-Tecridüs-Sarihi, Sahih-i Buharnin en meshur muhtasarlarindandir.Yazildigi günden günümüze kadar gerek Sahih-i Buhar ve gerekse Tecrid-i Sarih adli eser, Islam dünyasinin her yerinde alimlerin, ilim talebelerinin, vaizlerin, hatiplerin, özellikle de hadis okumak isteyen hemen her Müslümanin adeta bir el kitabi olmustur.
