Insanin bir ic bir de dis dünyasi vardir. Yasama sevinci ic ve dis dünyanin dengesinden dogar. Dis dünyanin cazibesine kapilip ic dünyamiz ile baglarimizi zayiflattikca acilarimiz artar; yasama sevincimiz kaybolur. Ac gözlülügümüz, korkularimiz ve güc arama telasimiz yasama sevincine ulasmamizi engeller. Düsüncelerimizi, duygularimizi ve eylemlerimizi icimizdeki yüce gücle uyum haline getirdikce, ruhumuzun enerjisi yasamimizda etkin olmaya baslar. O zaman Insanlara ve kendimize daha yakin oluruz. Sevgi icinde yasamaya bolluga ve berekete kavusuruz; yasamin sevincine ulasiriz.
