Belki de uzun ve huzursuz bir gecenin sabahina uyanmissin; gözlerin mahmur, bedenin donuk, hissiz bir ruh hali var varliginda...
Az sonra yüzüne su carpacak, aynaya bakacak yüzünü kirli beyaz havluna gömeceksin.
Hayat kendisini olmadigi kadar uzak yasatacak...
Ben yokum ama bir baskasi da olmayacak...
Sen, benim düsledigim sen degilsin... Degismissin; belki de her zaman böyleydin, ben ulasamamisim.
Nicin Ne yapiyorsun simdi
Yapamadiklarimiz oluyor mu Yaptiklarin da... Receli bir dilim ekmege sürerken bicagi yine mi ters tutuyorsun
Yasadigin bensizlik; yetiyor mu yalnizligina
Ama bos ver, tüketiyoruz nasil olsa iki hayati, sen oradan ben buradan; ikimizden bir hayat cikaramadigimizdan...
Biliyor musun, artik seni düsünmeden de yapabiliyorum. Zor oldu... ama insanim iste, zamanla her seye alisabilme özelligim var.
