Kemana gövde katmak esittir dünyaya gövde katmak. Armonik gamlara calisirken de, Bachin Fantezi ve Fügünü icra ederken de böyle bu. Her sesi, her akoru mutlaka dünyaya armagan etmek. Kemanin harika cocugu Tedi Papavraminin Enver Hocanin Arnavutlukunda baslayip Fransaya uzanan, kendi kaleminden aktardigi zorlu yasam öyküsü bastan uca böyle bir armagan Eser ile sahdamarina dayanmis calginin arasina yerlesip hem eseri hem calgiyi hem kendini her seferinde yeniden kesfetmek.

Bir eserin, bir cümlenin, bir modülasyon ya da bir metaforun lezzeti bütünüyle hissedildiginde, o eser icimize isleyerek varligimizin derinliklerinde yeniden dogmak üzere hayat bulur, varoldugundan kendimizin bile habersiz oldugu bir yönümüzü ortaya cikarir. Belki de en cok kendimiz oldugumuz anlar bir baskasinin hassasiyetini icimizde duydugumuz, kendimizi unutarak coskulu bir izleyiciye dönüstügümüz, kendimiz olmaktan ciktigimiz anlardir; sira bize geldiginde kendimizden birseyler katabilmemiz icin bu zorunludur.

Keman ögretmeni babasindan ogluna Cesaret Tedi, Bachla teselli bul.