Ya Rabbi;
Konusmak istemiyorum.
Istemiyorum izzet tacimi kaptirmak.
Bir seyler beklemek ondan bundan.
Oyalanmak.
Kendimi anmak istemiyorum her duydugum hikayede.
Ne de dünyayi icine alan her aciyi dislayarak bakmak aynaya.
Tornavidalar oysun gerekirse gözümü, cekic darbeleriyle yaralansin yüzüm, ihanet ve intikamla örülsün her sac telim, bükülüp esneyebileyim bir keman teli gibi; avcilarin kapani üzerinden atlayarak, elektrik tellerinden havalanarak, cöl sessizliginde en uzun molami verebileyim.
Hayret ve hayranliga varayim en caresiz anlarimda.
